Je legt met een arts diploma een eed af na een dure,langdurige studie. De welbekende eed van Hippocrates, dat je altijd in het belang van de patient zult handelen om zijn of haar gezondheid te dienen. Een belangrijke persoonlijke verantwoordelijkheid van elke arts, boven elke wet verheven. Tot ongeveer 50 jaar geleden was elke afstuderende arts zich terdege van bewust welke verantwoordelijkheid hij/zij droeg. De arts werd gesteund door een collegiale rechtspraak die scheiding kon maken tussen collegiale handelen en sociale verantwoordelijkheden. Met de toenemende macht van het collectivisme in de vorm van sociale wetten en verantwoordelijkheden belichaamd door de zorgverzekeraars kwam de arts met zijn afgelegde eed van Hippocrates heel erg onder druk te staan. Moest de arts zijn persoonlijke verantwoordelijkheid behouden of niet? Inderdaad, de zorgverzekeraars gingen steeds meer bepalen welke handelingen de arts wel of niet mochten verrichten. Nogmaals, een onpersoonlijke naamloze instelling ging voor de arts bepalen wat goed en wat slecht was. Om de artsen nogmaals met hun neus op de feiten te drukken werd een "biggen registratie"en een "zorgverzekeraars registratie"ingevoerd, waarmee de arts nogmaals duidelijk werd gemaakt dat hij zijn wet van Hippocrates maar helemaal kon vergeten. Het resultaat van deze ethische ontkoppeling liet niet lang op zich wachten. Artsen voelen zich minder vaak of helemaal niet meer verantwoordelijk voor hun handelingen. Denk maar "ik heb dienst of ik heb geen dienst. Staat de cola automaat aan of niet?"
Kom ik net terug uit Thailand en mag ik daar ervaren dat een ieder met het volste vertrouwen het handelen van zijn mede mens toelaat. En ieder probeert gewetensvol goed te handelen om een beter mens te worden. Dan sta ik verbaast te kijken naar het oorlog zuchtig wantrouwen waarmee het ethisch vertrouwen van Hippocrates om zeep is geholpen. Mijn vader heeft zes broers die ook arts waren, afgestudeerd aan de nederlandse universiteiten, dan denk ik met weemoed aan de manier, hoe zij met hun patienten omgingen...ook zij hadden de eed afgelegd.
Kom ik net terug uit Thailand en mag ik daar ervaren dat een ieder met het volste vertrouwen het handelen van zijn mede mens toelaat. En ieder probeert gewetensvol goed te handelen om een beter mens te worden. Dan sta ik verbaast te kijken naar het oorlog zuchtig wantrouwen waarmee het ethisch vertrouwen van Hippocrates om zeep is geholpen. Mijn vader heeft zes broers die ook arts waren, afgestudeerd aan de nederlandse universiteiten, dan denk ik met weemoed aan de manier, hoe zij met hun patienten omgingen...ook zij hadden de eed afgelegd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten