vrijdag 30 oktober 2015

DURE GEZONDHEIDSZORG EN DE LEERPLICHT

Wat hebben leerplicht en gezondheidszorg met elkaar te maken? Heel veel, tenminste in de moderne uitvoering van het huidige onderwijs systeem.
Kennis economie, kennis is macht, leerplicht zijn allemaal zinvolle termen als er een persoon achter staat.
En inderdaad die persoon ontbreekt. Het individu die deze termen mogelijk moet maken is er niet meer. Die bewuste persoonlijkheid  heeft helaas geen indentiteit meer dankzij de huidige leerplicht.
Ouders moeten gaan werken en het kind wordt overgeleverd aan de willekeur van creches en scholen .
Overdracht van informatie aan een kind, daar is niks mis mee. Maar de collectieve noodzaak, de dwang waaronder het afspeelt vernield elke persoonlijkheidsontwikkeling.
Een kind zoekt geborgenheid  bij de ouders om het ik-vertrouwen te krijgen in de ontdekkingsreis in een onbekende wereld. Een ik van waaruit de wereld gestalte krijgt. Heel erg kwetsbaar  in de vreemde omgeving die  kinderogen moeten ontdekken. 
Het kind wil zichzelf leren kennen als individu met een eigen ik, vanuit de beschutting van de ouderlijke geborgenheid. Het maken van fouten wordt thuis nog in een vanzelfsprekendheid door de mantel van liefde bedekt. Op scholen en creches bestaan rationele regels en met de toetsing aan de regels krijgt elk kind heel gauw een veroordeling, een etiket.
Op de scholen wordt te gemakkelijk een genadeloze "wij cultuur" ontwikkeld waaraan elk kind moet voldoen. 
Ik zou als compensatie willen pleiten voor zeker 20 baal dagen per schooljaar, om de IK-persoon ontwikkeling van het kind meer ruimte te geven. 
Een harmonische bewuste ik, van waar uit je als kind stelling kan nemen over goed en kwaad met liefde en respect naar je medemens. 
De natuurlijke angst voor degenen die uit het collectief vallen worden in een "wij cultuur" te veel benadrukt. Angst aanjagend!
Het collectieve "wij-mensbeeld" van de Nederlander zou ik Maxima willen meegeven als herkenbaar "Nederlanders." 
Met angst werkend  voor het collectief en overgeleverd zijn aan het collectief om zich dan met heel veel bravour te verschuilen achter de collectieve waarde van het"WIJ". 
Gezondheidszorg begint al in de baar moeder. De placenta (moederkoek), de lever en de nieren van de moeder zorgen tijdens de zwangerschap voor een gezonde, vertrouwde en natuurlijke leefomgeving. 
Op het moment dat het kind geboren wordt is het overgeleverd aan de willekeur van onze rationele, onzekere, minder natuurlijke leefomgeving. Moeder en vader, zonder veel zelf vertrouwen rekenen, dankzij het WIJ gevoel, als het verkeert gaat, verstandelijk gauw op het collectief. 
Het natuurlijk primaire zelfvertrouwen van de moeder/vader met hun kind is stuk. De hele familie gaat dan gebukt onder een ziek makende lifestyle, gelegaliseerde, onnatuurlijke eet en leef patronen van het wij. 
De bakermat, de bron van  ongemakken, ziekten kwaaltjes en nodeloze agressies is ontstaan. 
Het vertrouwen van het gezin in een huisarts is veel belangrijker. 
Wij leven toch normaal? Een ik-persoon met individuele zelf kritiek op het "normaal van wij", is er niet meer. 
De moeder/vader als het stereotype voorbeeld van de beschadigde persoonlijkheid is overal in allerlei ziektebeelden terug te vinden. Denk maar aan hoge bloeddruk waar het pillen slikken belangrijker is dan bij je zelf te rade gaan. Zou het zelf wijzigen van mijn eet en/of leefpatroon mijn bloeddruk kunnen verbeteren? Deze eenvoudige ik-vraag kan niet meer gesteld worden.
Te bedenken dat 1/3 tot 1/2 van de kosten van de gezondheidszorg betaald wordt voor de noden van de psychische/ mentale gezondheidszorg.
De verzorging van mensen die dankzij de dwangmatig geleerde collectiviteit van de school,  verstoken zijn van individuele waarden van zelf respect. De mens  in onze huidige samenleving is compleet wij-afhankelijk,  duurder en onbereikbaarder geworden voor zichzelf en voor het collectief. Er is namelijk nergens meer een geörienteerde persoonlijkheid  te ontdekken. 
Dit geldt niet alleen in de gezondheidszorg maar ook in alle sociale voorzieningen. Een geörienteerde IK-Nederlander is minimaal noodzakelijk tov een geprivatiseerde economische wereld. 
In het beeld van de gezondheidszorg bijvoorbeeld, zou ik met Obama willen pleiten voor het terugdraaien van het privatiseren van de gezondheidszorg. Ook hier moet,het individu, de ik-persoon een absolute beschutting kunnen vinden. De afhankelijkheid van commerciële zorgverzekeraars mag weer ingeruild worden voor de oude medische ethiek. 
De onpersoonlijke Nederlander, levend voor de plicht van het collectief "WIJ"en bij het minst of geringst probleem, wordt hulp gezocht in de gezondheidszorg. Een zorg die geen soelaas biedt. De huidige gezondheidszorg van "WIJ", weet er ook geen raad mee. De zgn toezicht houders, de zorgverzekeraars maken er een leuk commercieel spelletje van, met toenemend kosten plaatjes. Het zal niet lang meer duren dat 80-90 % van al onze inspanningen naar de gezondheidszorg gaan.
Het privatiseren van de gezondheidszorg"WIJ", en de big. registratie, hebben het individu (DE ARTS) en eveneens die van de patient  haar laatste vorm van zelfrespect  nog ontnomen.
Het uiteindelijke wij-resultaat in Nederland is dat de zorgverzekeraars vette winsten boeken, terwijl de kosten het komende jaar toch weer zullen stijgen. En dan noch te bedenken dat de zorg voorzieningen minder zijn en ook minder worden. 
Nu verbaast het de hele wereld als Obama het respect naar het individu terug wil brengen. 
Het collectief  als een nuttig hulpmiddel voor de mens en niet altijd de mens voor het collectief. 
Het collectief in Nederland loopt weer honderd jaar achter op dat van de USA. Chronisch zieken moeten een deel van hun zorg zelf gaan betalen, las ik ,24 september 2012, in de krant.
Heeft Obama het eindelijk voor elkaar gekregen dat 30 000 000 amerikanen weer een betaalde ziektezorg krijgen,verschijnt er met veel bravour dat WIJ  in Nederland het tegenovergestelde willen en trots op zijn...De zorg terug draaien. Waar zijn WIJ in hemelsnaam in Nederland mee bezig?
En het begon allemaal met goede bedoelingen de leerplicht  in te voeren, ik dacht door minister Hoogendorp (+/- 1925). Slaan we daarmee de plank in onze huidige samenleving behoorlijk mis. 
Toch een gepatenteerde, gedateerde leerplicht dacht ik.
Mag ik onze gezondheidszorg aan vullen met en oude wijsheid.....Artsen honoreren voor het gezond maken van het individu en minder voor de klachten bestrijding. (Chinese Wijsheid).... Vergeet dan de 20 baaldagen per jaar voor alle schoolgaande kinderen niet.