HERNIA OPERATIES EN LASER BEHANDELINGEN, EEN WAPENWEDLOOP, EEN RATRACE, OF TOCH KWAKZALVERIJ?

Het avondjournaal van de NOS televisie van 11 december 2010 was er vol van. De ziekenhuizen wisten niet van elkaar bij wel hernia er wel of niet geopereerd zou worden. Binnen een afstand van 100 km loop je met hernia klachten, vaak 4 keer zoveel kans wel geopereerd te worden in het ene ziekenhuis tov een ander ziekenhuis. De gehanteerde wetenschappelijke normen van de orthopedie verliezen hiermee alle respect ,weg is het vertrouwen. Hierbij nog gesteld dat een hernia operatie een heel dubieuze reputatie geniet.(zie ander blog over hernia). Het samen trekken van litteken weefsel na de operatie veroorzaakt een verergering van de hernia pijnen. Ik voel me steeds meer geroepen een kliniek voor hernia behandelingen zonder operaties op te zetten ( zie ook HAGENSHOUSEBUNGEE),als antwoord op dit zinloze leed. Maar dan zit ik met de ham vraag "wat heeft de inspectie van volksgezondheid inmiddels gedaan om misstanden in de gezondheidszorg te voorkomen?" In de blinde jacht op kwakzalverij heeft zij deze mens onterende toestanden van ongewenste hernia operties alleen maar over het hoofd gezien, en daar mee de kwakzalverij dus bevorderd. Dit geld niet alleen de behandeling van de orthopeden maar is een probleem van alle medische diciplines, die de waardigheid van Hypocrates kwijt raakten aan de "ratrace", hen opgelegd door de overheid of de zorgverzekeraars. Artsen worden gedwongen niet in het belang van de patienten te handelen maar om te verdienen, te scoren. Voor de overleving in de geprivatiseerde mensen handel, moesten de specialisten alleen maar in aantal verrichtingen denken. De patient als een autonoom gezond functionerend mens werd een onbekende, vieze combinatie. De afhankelijkheid van onderzoeken, pillen en behandelingen werden als doel gesteld en zeker niet het gezonde herstel van de patient. Wanhoop van de verpleging. "Kent u mevrouw Jansen dokter"? "Wie bedoelt U zuster(geergerd), Waar is de status? Ah, de mevrouw met een hernia en een klapvoet van van middag op de poli(?)... Zet haar maar op mij operatie programma van volgende week." Lachen denkt de orthopeed ,"gescoord, weer eentje erbij." "Ongelooflijk", hoor ik Jan in Amerika weer zeggen. "Het gaat toch om één miljard euro"s?

OUDE ENKEL BLESSURES, ACHILLESPEES BLESSURES EN ANDERE CHRONISCHE GEWRICHTSKLACHTEN

Gisteren op het basketbalveld krijgt Ruben, een van mijn beste spelers weer pijn in zijn enkel, "ja coach een oude blessure die weer opspeelt." Sinds kort ben ik basketbalcoach van jonge "volwassenen" van 18 tot en met 20 jaar. Na een jaar had hij soms nog steeds pijn bij belasting. Vaak worden dit soort langdurige naslepen van een ongeluk als een vanzelfsprekendheid aan genomen. Maanden tot jaren na een ongeval kunnen patienten nog pijn klachten van een oude blessurea overhouden. Deze vanzelfsprekendheid heeft me altijd verbaasd. Ook alweer zo een dood doener? "Je zult ermee moeten leren leven"? Zes weken na een ernstige botbreuk in armen of benen of waar dan ook, kan het herstelde bot geleidelijk weer een volledige belasting hebben en na ampel revalidatie is er normaal gesproken totaal geen pijn meer. Waarom blijft de pijn bestaan , maanden tot jaren na een blessure? In gebieden waar er geen westerse geneeskunde aanwezig is ziet men vaak allerlei vreemde bot vergroeiingen na een ongeval met een slechte bot breuk repositie, maar de mensen hebben zelfs dán geen chronische pijn klachten, ook niet jaren na het ongeval. Wanneer de klachten na maanden nog steeds aanwezig zijn moet een onderscheid gemaakt worden of er sprake is van een verkeerd afwikkelen van een gewricht of een gestoorde reflexboog in het samenspel van spieren tussen agonisten en antagonisten. Ik vroeg Ruben even mee te komen naar de kleedkamer en constateerde een stoornis in de reflexboog.(zie ander blog) Op lokaal niveau mobiliseerde ik de wervels en de pijn klachten waren meteen weg. Hij kon de wedstrijd zonder pijn uitspelen. We verloren helaas, maar dat had niets te maken met de blessure van Ruben. Voor een juiste behandeling zal hij een gedegen advies op het gebied van vitaminen en mobilisatie oefeningen nodig hebben om definitief van de klachten af te komen. De ernst van de pijn bij normale belasting zonder sporten bepaald of Ruben wel of geen verdere behandeling zal zoeken. Hij loopt wel het risico dat door de tegen werking van de spieren op het overbelaste gewricht er een verhoogde slijtage van kraakbeen en eventuele vervormingen kan optreden. De pijn klachten zullen dan zeker niet minder op worden. Bij sporters is een goed evenwicht tussen gezonde voeding, belasting en leefpatroon zeker gewenst.